Gerçek aşk asla düz bir yol değildir, fırtına ve yağmurda bile birbirlerinin ellerini sımsıkı tutmaktır. Yorulduğunda bırakmak, bıktığında başkasıyla değişmek aşk değildir, kaçıştır. Gerçek aşk, tartışmalar yüzünden kızarıp boğazı düğümlense bile, asla ayrılmayı düşünmemektir; hayal kırıklığına uğrasa bile yine de karşısındakine fırsat vermektir. Aşk, bir çiçek yetiştirmek gibidir; her gün sulama ve bekleme gerektirir, kuruduğunda hemen kökünden sökmek değildir. Bu dünyada doğuştan birbirine uygun iki insan yoktur, herkesin kıskandığı aşk, sayısız gece tartışmaları ve uzlaşmalar yaşamıştır. O, soğuk savaş alışkanlığını bırakmış; o, ihtiyaçlarını doğrudan ifade etmeyi öğrenmiş; o, onun tüm gıda alerjilerini hatırlamış; o, onun iş stresini anlamıştır. İki problem çözmeye istekli insan asla ayrılmaz, bu yüzden tartıştığında hemen başkasıyla değişmeyi düşünmemelisin; gerçek aşkın çatlakları yok değildir, çatlaklardan sonra hala parçaları toplama ve anlayışla daha sağlam bir bütün oluşturma seçeneği vardır.