geçen yıl Matthew Dicks'in "Storyworthy" adlı bu kitabı okudum.
orada kısa bir günlük görev önerdi.
her gün, sadece birkaç kısa cümlede, gününüzden hikaye yazmaya değer bir anı yazın.
hatırlamak istediğimiz anları kağıda dökmenin bir yolu olarak, anlamlı derslerle dolu hikayelere dönüşebilecek.
başlangıçta bunu bir pazarlama şeyi olarak yapıyordum.
çünkü hikaye anlatımı ile daha etkili bir iletişimci olabilirsiniz, insanlar hikayelere daha iyi bağlanır ( bir konu olarak ).
ama o zamandan beri, onları sürekli olarak kaydediyorum.
şimdi 120'den fazla küçük hikayem var, her biri kendi hayatımın anlamını taşıyor.
Kişisel olarak, ne düşündüğümü, hatalara, düşüşlere, sorunlara ve hatta başarılarına nasıl tepki verdiğimi okumak faydalı buluyorum.
aynı kalıpları tekrar etmemeye çalışarak onları hızlı bir şekilde tanımlamak ve bunlardan kaçınmak için sistemler kurmak.
bir süre sonra rutine girmek insan doğasının bir parçasıdır ve bunlar olacaktır.
en önemli olan şey iyileşme eğrisi, çünkü eğer çok uzunsa, büyümemize onarılmaz zararlar verebiliriz.
ama geçmişimde sürekli okuduğum bir kalıp, her şey yolunda gittiğinde.
Ticaretim son zamanlarda harika gidiyor, piyasa hareketli, çoğu doğru şeyi yapıyorum, yine de, bunun dışında hiçbir şey yapmak için motivasyon hissetmiyorum.
Henüz başarmak istediğim şeyi başaramadım, ama kendime birkaç gün ara verme izni veriyorum ve birden bu aralar haftalara ve aylara dönüşüyor.
belki de sorun değildir, çünkü işim çoğunlukla oturmak ve riskleri yönetmek.
Warren Buffet'ın boş takviminden övündüğünü hatırlıyorum.
Jesse Livermore'un piyasadan uzak durmak ve pozisyonlarının çalışmasına izin vermek için uzun süreli tatiller yaptığı hakkında okuduğumu hatırlıyorum.
Faturalar, sorumluluklar vb. tarafından baskı altında değilim, en azından kısa vadede değil, bu yüzden beni her gün zor görevleri yapmaya iten başka ne var ki ticaret dışında?
eh, belki de hiçbir şey.
belki daha anlamlı bir şey arayışı her zaman orada olacaktır.
ama bunu bir mazeret olarak kullanıp kanepeyi terk etmemek ve gün boyu netflix izlemem de doğru değil.
bu hedeflere ulaşmak için çalışmaya devam etmek, sistemlerimi geliştirmek, yenilerini oluşturmak ve her gün biraz daha iyi olmak için kısa zaman dilimleri ayarlamak.
bu yüzden bu hikayeleri kaydediyorum.
kendi saçmalıklarımla gölgelenen davranışlarımdaki tekrarlayan kalıpları bulmak.
içselleştirilmemiş bir ders, zaman, para ve fırsat israfıdır.
This page may contain third-party content, which is provided for information purposes only (not representations/warranties) and should not be considered as an endorsement of its views by Gate, nor as financial or professional advice. See Disclaimer for details.
geçen yıl Matthew Dicks'in "Storyworthy" adlı bu kitabı okudum.
orada kısa bir günlük görev önerdi.
her gün, sadece birkaç kısa cümlede, gününüzden hikaye yazmaya değer bir anı yazın.
hatırlamak istediğimiz anları kağıda dökmenin bir yolu olarak, anlamlı derslerle dolu hikayelere dönüşebilecek.
başlangıçta bunu bir pazarlama şeyi olarak yapıyordum.
çünkü hikaye anlatımı ile daha etkili bir iletişimci olabilirsiniz, insanlar hikayelere daha iyi bağlanır ( bir konu olarak ).
ama o zamandan beri, onları sürekli olarak kaydediyorum.
şimdi 120'den fazla küçük hikayem var, her biri kendi hayatımın anlamını taşıyor.
Kişisel olarak, ne düşündüğümü, hatalara, düşüşlere, sorunlara ve hatta başarılarına nasıl tepki verdiğimi okumak faydalı buluyorum.
aynı kalıpları tekrar etmemeye çalışarak onları hızlı bir şekilde tanımlamak ve bunlardan kaçınmak için sistemler kurmak.
bir süre sonra rutine girmek insan doğasının bir parçasıdır ve bunlar olacaktır.
en önemli olan şey iyileşme eğrisi, çünkü eğer çok uzunsa, büyümemize onarılmaz zararlar verebiliriz.
ama geçmişimde sürekli okuduğum bir kalıp, her şey yolunda gittiğinde.
Ticaretim son zamanlarda harika gidiyor, piyasa hareketli, çoğu doğru şeyi yapıyorum, yine de, bunun dışında hiçbir şey yapmak için motivasyon hissetmiyorum.
Henüz başarmak istediğim şeyi başaramadım, ama kendime birkaç gün ara verme izni veriyorum ve birden bu aralar haftalara ve aylara dönüşüyor.
belki de sorun değildir, çünkü işim çoğunlukla oturmak ve riskleri yönetmek.
Warren Buffet'ın boş takviminden övündüğünü hatırlıyorum.
Jesse Livermore'un piyasadan uzak durmak ve pozisyonlarının çalışmasına izin vermek için uzun süreli tatiller yaptığı hakkında okuduğumu hatırlıyorum.
Faturalar, sorumluluklar vb. tarafından baskı altında değilim, en azından kısa vadede değil, bu yüzden beni her gün zor görevleri yapmaya iten başka ne var ki ticaret dışında?
eh, belki de hiçbir şey.
belki daha anlamlı bir şey arayışı her zaman orada olacaktır.
ama bunu bir mazeret olarak kullanıp kanepeyi terk etmemek ve gün boyu netflix izlemem de doğru değil.
bu hedeflere ulaşmak için çalışmaya devam etmek, sistemlerimi geliştirmek, yenilerini oluşturmak ve her gün biraz daha iyi olmak için kısa zaman dilimleri ayarlamak.
bu yüzden bu hikayeleri kaydediyorum.
kendi saçmalıklarımla gölgelenen davranışlarımdaki tekrarlayan kalıpları bulmak.
içselleştirilmemiş bir ders, zaman, para ve fırsat israfıdır.