Bir zamanlar haykırdım, yavaş yavaş sesim çıkmaz oldu; bir zamanlar ağladım, yavaş yavaş gözyaşım kalmadı; bir zamanlar üzüldüm, yavaş yavaş her şeye katlanır oldum; bir zamanlar sevinçliydim, yavaş yavaş dünyadaki her şeyi umursamaz oldum. Artık sakinim, kendimden eminim, gözlerim kararlı, kalbimde sadece azim kaldı.
İşte ben, bir küçük insanın azmi!
View Original
This page may contain third-party content, which is provided for information purposes only (not representations/warranties) and should not be considered as an endorsement of its views by Gate, nor as financial or professional advice. See Disclaimer for details.
Bir zamanlar haykırdım, yavaş yavaş sesim çıkmaz oldu; bir zamanlar ağladım, yavaş yavaş gözyaşım kalmadı; bir zamanlar üzüldüm, yavaş yavaş her şeye katlanır oldum; bir zamanlar sevinçliydim, yavaş yavaş dünyadaki her şeyi umursamaz oldum. Artık sakinim, kendimden eminim, gözlerim kararlı, kalbimde sadece azim kaldı.
İşte ben, bir küçük insanın azmi!