Gece rengi kadife gibi yoğun, dışarıdaki neon ışıkları, Erin'in odasında belirsiz gölgeler oluşturuyor. Kanepeye yaslanmış, ipek pijaması dizinin üzerine kayarak ay ışığında biraz cilt gösteriyor. Masada, sarımtırak bir masa lambası, siyah kapaklı bir defteri aydınlatıyor, yanında bir kadeh kırmızı şarap var, kadehin kenarında onun dudağının izi hâlâ duruyor.
Bu defter sıradan bir günlük değil. Eileen ona "yarım not" diyor çünkü asla bir hikayeyi tamamlamıyor - o, hayal gücünün o tehlikeli detayları doldurmasına alan bırakmayı seviyor. Bu gece, kalemi kâğıt üzerinde dans ediyor, sanki yasak bir sınırı yokluyormuş gibi.
O yazdı:
*"Karanlık bir bar köşesinde, gözleri bir çita gibi, her hareketimi izliyor. Ben bir bardak tutuyorum, görmüyormuş gibi yapıyorum ama her adımında, üzerindeki odunsu parfüm kokusu bir büyü gibi, reddetmeyi unutturuyor. Alçak sesle, 'Bana ne düşündüğünü söyle,' diyor. Gülümsüyorum, kulağına yaklaşıyorum, sesim tüy kadar hafif: 'Doğru tahmin ettin, sana bir sır vereceğim.'"*
Eileen kalemini bıraktı, dudaklarının köşesinde hafif bir gülümseme belirdi. Alt dudağını ısırdı ve kalbinin biraz isyan ettiğini hissetti. Bu onun hikayesi değildi, en azından kendine böyle söyledi. Ama her seferinde kalemi eline aldığında, o görüntüler sanki kalbinin en derin yerlerinden fışkırıyormuş gibi, sıcaklıkla ve biraz tehlikeli bir tatlılıkla dışarı çıkıyordu.
Telefon açıldı, ekranda bir mesaj belirdi, arkadaşı Noah'dan: "Hala o ‘utandırıcı’ notunu mu yazıyorsun?😈 Bu sefer ne yazdın, bana bir cümle göndermeye cesaretin var mı?" Eileen kaşlarını kaldırdı, parmağı ekranın üzerinde hafifçe dokundu: "Sırrımı çalmaya mı çalışıyorsun? Önce bana, dün gece rüyanda o kişi kimdi söyle!～😘"
O, kalktı, çıplak ayaklarıyla ahşap zemin üzerinde yürüyerek pencereye gitti. Şehrin gece manzarası dev bir tuval gibi, daha fazla hikaye fışkırtmayı bekliyordu. Kadehini kaldırdı, bir yudum aldı, şarabın hafif tatlılığı dilinde yayıldı. Düşünerek fısıldadı: "Eğer biri gerçekten notumu okursa, acaba... sonuna kadar bakmaya cesaret edebilir mi?"
Defter hala masanın üzerinde açık, yarım bir not kağıdı ışıkta cazibe yayıyor. Eileen biliyordu ki, bu gece bitiremeyecek. Asla bitirmiyor. Çünkü en çekici hikayeler, her zaman söylenmeyen o yarımda gizlidir.
[The user has shared his/her trading data. Go to the App to view more.]
This page may contain third-party content, which is provided for information purposes only (not representations/warranties) and should not be considered as an endorsement of its views by Gate, nor as financial or professional advice. See Disclaimer for details.
---
Gece yarısındaki yarım not
Gece rengi kadife gibi yoğun, dışarıdaki neon ışıkları, Erin'in odasında belirsiz gölgeler oluşturuyor. Kanepeye yaslanmış, ipek pijaması dizinin üzerine kayarak ay ışığında biraz cilt gösteriyor. Masada, sarımtırak bir masa lambası, siyah kapaklı bir defteri aydınlatıyor, yanında bir kadeh kırmızı şarap var, kadehin kenarında onun dudağının izi hâlâ duruyor.
Bu defter sıradan bir günlük değil. Eileen ona "yarım not" diyor çünkü asla bir hikayeyi tamamlamıyor - o, hayal gücünün o tehlikeli detayları doldurmasına alan bırakmayı seviyor. Bu gece, kalemi kâğıt üzerinde dans ediyor, sanki yasak bir sınırı yokluyormuş gibi.
O yazdı:
*"Karanlık bir bar köşesinde, gözleri bir çita gibi, her hareketimi izliyor. Ben bir bardak tutuyorum, görmüyormuş gibi yapıyorum ama her adımında, üzerindeki odunsu parfüm kokusu bir büyü gibi, reddetmeyi unutturuyor. Alçak sesle, 'Bana ne düşündüğünü söyle,' diyor. Gülümsüyorum, kulağına yaklaşıyorum, sesim tüy kadar hafif: 'Doğru tahmin ettin, sana bir sır vereceğim.'"*
Eileen kalemini bıraktı, dudaklarının köşesinde hafif bir gülümseme belirdi. Alt dudağını ısırdı ve kalbinin biraz isyan ettiğini hissetti. Bu onun hikayesi değildi, en azından kendine böyle söyledi. Ama her seferinde kalemi eline aldığında, o görüntüler sanki kalbinin en derin yerlerinden fışkırıyormuş gibi, sıcaklıkla ve biraz tehlikeli bir tatlılıkla dışarı çıkıyordu.
Telefon açıldı, ekranda bir mesaj belirdi, arkadaşı Noah'dan: "Hala o ‘utandırıcı’ notunu mu yazıyorsun?😈 Bu sefer ne yazdın, bana bir cümle göndermeye cesaretin var mı?" Eileen kaşlarını kaldırdı, parmağı ekranın üzerinde hafifçe dokundu: "Sırrımı çalmaya mı çalışıyorsun? Önce bana, dün gece rüyanda o kişi kimdi söyle!～😘"
O, kalktı, çıplak ayaklarıyla ahşap zemin üzerinde yürüyerek pencereye gitti. Şehrin gece manzarası dev bir tuval gibi, daha fazla hikaye fışkırtmayı bekliyordu. Kadehini kaldırdı, bir yudum aldı, şarabın hafif tatlılığı dilinde yayıldı. Düşünerek fısıldadı: "Eğer biri gerçekten notumu okursa, acaba... sonuna kadar bakmaya cesaret edebilir mi?"
Defter hala masanın üzerinde açık, yarım bir not kağıdı ışıkta cazibe yayıyor. Eileen biliyordu ki, bu gece bitiremeyecek. Asla bitirmiyor. Çünkü en çekici hikayeler, her zaman söylenmeyen o yarımda gizlidir.
---
😘 #午夜笔记 # tahmin et ne yazdı