Eğer Camus bir yatırımcı olsaydı, piyasanın Dalgalanmasıyla nasıl başa çıkardı?
Böyle bir sahne hayal edin: Camus, Cezayir'in sahilindeki bir kafede oturuyor, elinde bir finans gazetesi var, hisse senedi fiyatlarının dalgalanmasını izliyor. Diğer yatırımcılar gibi kayıplarını ve kazançlarını kaygıyla hesaplamakla meşgul değil, teknik analiz grafikleriyle de vakit kaybetmiyor. Aksine, her şeyi olağanüstü ve uyanık bir tutumla gözlemliyor.
O düşünecek: "Bu sayıların dalgalanması, özünde Sisyphus'un taşı dağa itmesiyle ne farkı var? Fiyatlar yükseliyor, yatırımcılar heyecanlanıyor; fiyatlar düşüyor, yatırımcılar hayal kırıklığına uğruyor. Sonra yine yeni bir yükseliş ve düşüş, sürekli döngü, sonsuz. Bu, absürdün mükemmel bir yansıması değil mi?"
Ama Camus bu nedenle yatırım yapmaktan vazgeçmeyecek, tıpkı Sisyphus'un taşı itmekten vazgeçmeyeceği gibi. Aksine, bu absürtlükte kendine özgü bir estetik ve anlam bulacaktır.
Bu, Camus tarzı bir yatırım tutumudur: Yatırımın absürtlüğünü kabul etmek, ancak yine de mantıklı bir şekilde katılmak; belirsizliğin varlığını kabul etmek, ancak anlam arayışını bırakmamak.
View Original
This page may contain third-party content, which is provided for information purposes only (not representations/warranties) and should not be considered as an endorsement of its views by Gate, nor as financial or professional advice. See Disclaimer for details.
Eğer Camus bir yatırımcı olsaydı, piyasanın Dalgalanmasıyla nasıl başa çıkardı?
Böyle bir sahne hayal edin: Camus, Cezayir'in sahilindeki bir kafede oturuyor, elinde bir finans gazetesi var, hisse senedi fiyatlarının dalgalanmasını izliyor. Diğer yatırımcılar gibi kayıplarını ve kazançlarını kaygıyla hesaplamakla meşgul değil, teknik analiz grafikleriyle de vakit kaybetmiyor. Aksine, her şeyi olağanüstü ve uyanık bir tutumla gözlemliyor.
O düşünecek: "Bu sayıların dalgalanması, özünde Sisyphus'un taşı dağa itmesiyle ne farkı var? Fiyatlar yükseliyor, yatırımcılar heyecanlanıyor; fiyatlar düşüyor, yatırımcılar hayal kırıklığına uğruyor. Sonra yine yeni bir yükseliş ve düşüş, sürekli döngü, sonsuz. Bu, absürdün mükemmel bir yansıması değil mi?"
Ama Camus bu nedenle yatırım yapmaktan vazgeçmeyecek, tıpkı Sisyphus'un taşı itmekten vazgeçmeyeceği gibi. Aksine, bu absürtlükte kendine özgü bir estetik ve anlam bulacaktır.
Bu, Camus tarzı bir yatırım tutumudur: Yatırımın absürtlüğünü kabul etmek, ancak yine de mantıklı bir şekilde katılmak; belirsizliğin varlığını kabul etmek, ancak anlam arayışını bırakmamak.