Kız arkadaşım ile sohbet ederken, Muqiang gibi bir özelliklerin sonunda biraz anlaşılmaz olduğunu fark ettim. İkimizin de hoşlandığı kişiler, yaşıt veya biraz daha büyük olup bizden daha güçlü olanlar (kız arkadaşım Cornell) tarafından çekiliyor. Bu tür kişiler genellikle tamamen kendilerine odaklanmış olup, sen onun birinci önceliği olamazsın. Bu tür insanlar genellikle insan ilişkilerine karşı soğuk, daha çok sosyal eğitim ve yayılma sonrası toplumun "sevecenlik ve sevgi" olarak kabul edilen davranışlarını sergileyen kişiler, ama gerçek iç dünyaları büyük bir içsel dalgalanma yaşamıyor. Kendi çıkarlarıyla ilgili olmayan kararlar alırken seni önceliklendirebilirler, ama bir kez kendi çıkarlarına dokunduğunda, belki de seni bir kenara atabilirler.

O halde bu tür bir aşk, beklentilerimizi karşılamıyor; ikimiz de dolu dolu seven insanlarız. Bu tür soğuk elitler (derin bir soğukluk, ancak ince ince hissedilebilir, aslında biraz acınasıdır, sevgi besleyemezler) gerçekten bizi büyük ölçüde çekiyor, ancak peşinden koşma süreci yorgunluk ve hayal kırıklığı ile dolu olacak. Ayrıca, eğer o gerçekten tüm kalbi ve gözleriyle sadece seni düşünüyor ve seni gerçekten sevdiğinde, kendisini birinci öncelik olarak görmeden kararlar alan biri olursa, bir süre sonra o kadar güçlü ve çekici olmayabilir.

Yani aslında, iki Mu Qiang'ımızın özünü inceleyerek, o kadar güçlü ki birinci öncelik olarak kendimize çekiliyoruz, bu tür kayıtsız bir kişi genellikle başka bir kişiye %100 aşık olmaz ve bir kez aşık olduğunda, "vasat" hale gelmesi sadece bir zaman meselesidir. Bu noktada, bu sorunun bir çözümü yoktur, ya beklentileri düşürün ve mutlak sevgi istemeyin, ancak insanlar açgözlüdür ve onu elde ettikten sonra sadece daha fazlasını isteyecekler ve sonra sonsuz iç sürtüşmeye düşecekler.

Uzun süre düşündüm, belki sadece duygusal değer sunan bir küçük köpek bulup, bir yandan da gökyüzündeki aya özlem duyabilirim.