Son on yıllarda, doların küresel egemenliği "Bretton Woods Sistemi - Petrol Doları - ABD Tahvilleri + Swift Sistemi" evrim mekanizmasına dayanıyordu. Ancak, Web3 çağına girerken, Merkeziyetsizlik finans teknolojisi geleneksel temizleme ve ödeme yollarını yavaş yavaş sarsıyor ve dolara bağlı stablecoin'ler de "doların denizaşırı çıkışı" için yeni bir araç haline geliyor.
Bu bağlamda, stablecoin'in önemi çoktan tek bir kripto varlığının uyumluluğunun ötesine geçti, belki de Web3 çağında "dolar hegemonyası"nın devam eden dijital taşıyıcısıdır.
26 Mart 2025'te, Amerika Birleşik Devletleri Kongresi resmi olarak "STABLE Yasası"nı (Stablecoin Transparency and Accountability for a Better Ledger Economy Act) önerdi. Bu, ilk kez ABD Doları stablecoin'lerinin ihraç eşiğini, düzenleyici yapısını ve dolaşım sınırlarını sistematik olarak belirledi. Şu ana kadar, yasa tasarısı 2 Nisan'da Temsilciler Meclisi Finansal Hizmetler Komitesi tarafından incelendi ve Temsilciler Meclisi ve Senato oylaması sonucunda yasalaşması bekleniyor. Bu, yalnızca stablecoin piyasasındaki uzun vadeli düzenleme boşluğuna bir yanıt değil, aynı zamanda bir sonraki nesil Dolar ödeme ağı "kurumsal altyapı" oluşturma çabalarının da kilit bir adımı olabilir.
Peki, bu yeni yasa tasarısı tam olarak ne sorunları çözmeyi amaçlıyor? MiCA ile olan farklılıkları, ABD'nin "kurumsal stratejisini" mi yansıtıyor? Yoksa Web3 doları egemenliği için bir yol mu açıyor?
Bu sorunları, Mankun avukatı bu yazıda sırayla paylaşacaktır.
STABLE Act, ne tür bir dolar stabilcoin'i belirlemelidir?
Belgede gösterildiği gibi, bu sefer piyasaya sürülen stablecoin yasası, "Ödeme Stabilcoinleri (Payment Stablecoins)" için özel bir uyum çerçevesi oluşturmayı hedefliyor. Bunun 5 anahtar noktasını çıkarıyoruz:
Düzenleyici nesneleri belirleyin, "ödeme tipi stablecoin" üzerine odaklanın
STABLE Yasası'nın ilk adımı, düzenlemenin temel nesnelerini netleştirmektir: kamuya açık olarak ihraç edilen ve doğrudan ödeme ve uzlaşma için kullanılabilen dolar sabitliğinde stablecoin'ler. Diğer bir deyişle, gerçekten düzenleme çerçevesine dahil edilenler, zincir üzerinde "dolar yerine geçebilecek" kripto varlıklar olup, dolar ile bağlantılı olduğunu iddia eden tüm token'lar değildir.
Risk yayılmasını önlemek için, tasarı aynı zamanda bazı yüksek riskli veya yapısal olarak istikrarsız token modellerini açıkça dışlamaktadır. Örneğin, algoritmik stablecoinler, kısmi teminatlı stablecoinler veya spekülatif özelliklere sahip, karmaşık dolaşım mekanizmalarına sahip "sahte stablecoinler" bu tasarının kapsamına girmemektedir. Sadece 1:1 dolar varlık tam destekli, şeffaf rezerv yapısına sahip ve kamuya yönelik günlük işlem dolaşımı için gerekli olan stablecoinler "ödemeli stablecoin" olarak kabul edilir ve bu tasarının düzenleyici düzenlemelerine tabi olmaları gerekmektedir.
Bu açıdan bakıldığında, STABLE Yasası'nın asıl odaklandığı şey, stablecoin'lerin "teknik taşıyıcısı" değil, bir "dolar zincir üstü ödeme ağı" oluşturup oluşturmadığıdır. Düzenlemek istediği şey, USD kelimesini içeren tüm tokenler değil, "dijital doların" ihraç yöntemi ve çalışma esasıdır.
"Geri alma hakkı" mekanizmasını kurun, 1:1 dolar sabitlenmesi.
Regülasyon giriş engelleri ve ihraççı nitelik gereksinimlerinin yanı sıra, STABLE yasası, stablecoin'lerin sahiplerine yönelik "geri alma hakları" düzenlemesine özel bir vurgu yapmaktadır; yani halk, ellerindeki stablecoin'leri 1:1 oranında ABD doları fiat para birimine geri alma hakkına sahiptir ve ihraççılar bu yükümlülüğü her zaman yerine getirmek zorundadır. Bu sistem düzenlemesi, esasen stablecoin'lerin "sahte sabit varlıklar" veya "iç döngüdeki sistem token'ları" haline gelmesini önlemeyi amaçlamaktadır.
Aynı zamanda, likidite krizi veya tasfiye risklerini önlemek için, yasa açık varlık rezervi ve likidite yönetimi gereksinimleri belirlemiştir. İhraç edenler, 1:1 oranında yüksek kaliteli, her zaman nakde çevrilebilen dolar varlıklarına (hazine bonoları, nakit, merkez bankası mevduatları vb.) sahip olmalı ve Federal Rezerv tarafından sürekli denetime tabi tutulmalıdır. Bu, stabilcoin ihraç edenlerin "kullanıcıların parasını yüksek riskli varlıklara yatırmamaları" gerektiği anlamına gelir; ayrıca "sabitlenmeyi" sağlamak için algoritma veya diğer türev yapılar kullanamazlar.
Erken piyasada "kısmi rezervler" ve "belirsiz açıklama" ile bazı stablecoin modelleriyle karşılaştırıldığında, STABLE Yasası, federal mevzuata "1:1 itfa edilebilirlik" yazıyor ve Amerika Birleşik Devletleri'nin "dijital dolar alternatiflerinin" altında yatan kredi mekanizması için daha yüksek gereksinimler ortaya koymasını temsil ediyor.
Bu, yalnızca halkın stablecoin'lerin "sabitlenmemesi" ve "patlaması" ile ilgili endişelerine yanıt vermekle kalmıyor, aynı zamanda ABD doları stablecoin'lerinin küresel takas ağında uzun vadeli kullanımlarını desteklemek için kurumsal garanti + yasal güvenden oluşan bir çapa sistemi oluşturmayı da amaçlıyor.
Fon ve rezerv denetimini güçlendirin, "güven sirkülasyonu"nu önleyin.
"Stablecoin'ların 1:1 geri alınabilir olması gerekliliği üzerine, STABLE yasası, rezerv varlık türleri, yönetim yöntemleri ve denetim mekanizmaları ile ilgili net düzenlemeler getirmekte olup, riskleri kaynağında kontrol etmeyi ve "görünüşte sabitlenme, özünde işlevsiz kalma" tehlikesinden kaçınmayı amaçlamaktadır.
Özellikle, yasa tüm ödeme tipi stablecoin ihraççılarından şunu talep ediyor:
Kullanıcıların talep taleplerini güvence altına almak için, nakit, kısa vadeli ABD Hazine tahvilleri, Federal Rezerv hesap mevduatları gibi "yüksek kaliteli likit varlıklar" (High-Quality Liquid Assets) ile eşdeğer miktarda tutulmalıdır;
Rezerv varlıkların kredi verme, yatırım yapma veya diğer amaçlar için kullanılmaması gerekmektedir, "rezerv parayı gelir elde etmek için kullanma" nedeniyle sistemik risklerin ortaya çıkmasını önlemek için;
Düzenli olarak bağımsız denetim ve düzenleyici raporlama yükümlülüklerini yerine getirmek, rezerv şeffaflığı açıklamaları, risk maruziyeti raporları, varlık portföyü açıklamaları gibi unsurları içermekte olup, kamuoyunun ve düzenleyici kurumların stablecoin'in arkasındaki varlık temelini anlamalarını sağlamaktadır;
Rezerv varlıklar, proje tarafının kendi fon havuzlarıyla karıştırmasını önlemek için FDIC sigortalı bankalarda veya diğer uyumlu saklama kuruluşları hesaplarında ayrı tutulmalıdır.
Bu sistem düzenlemesinin amacı, "ankrajın" gerçek, denetlenebilir ve tam olarak yerine getirilebilir olmasını sağlamaktır; yoksa bu sadece "ağızda ankraj, zincir üzerinde kazanç" şeklinde olmamalıdır. Tarihsel deneyimler, stablecoin piyasasında rezervlerin yetersiz olması, fonların kötüye kullanılması veya bilgi açıklamalarındaki eksikliklerden kaynaklanan kredi krizlerinin birçok kez ortaya çıktığını göstermektedir. STABLE yasası, bu risk noktalarını kapatmak ve dolar ankrajının "kurumsal desteğini" güçlendirmek için kurumsal düzeyde bir önlem almayı amaçlamaktadır.
Bunun üzerine, yasa tasarısı, ABD Merkez Bankası, Hazine ve belirlenen düzenleyici kurumlara rezerv yönetimi üzerinde uzun vadeli denetim yetkisi vermektedir; bu, yasadışı hesapların dondurulması, ihraç yetkisinin askıya alınması, zorunlu ödemeler gibi müdahale araçlarını içermekte olup, oldukça eksiksiz bir stablecoin kredi kapalı döngüsü oluşturmaktadır.
"Kayıt Sistemi"nin kurulması, tüm ihraççıların denetime tabi olması
STABLE yasası, düzenleyici yol haritası tasarımında "lisans sınıflandırma yönetimi" yerine, tüm ödeme odaklı stablecoin çıkaracak kurumların, banka olup olmadığına bakılmaksızın, Federal Rezerv'de kayıtlı olması ve federal düzeyde düzenleyici incelemeye tabi olması gereken tek bir kayıt sistemi belirlemiştir.
Yasa, iki tür yasal ihraççı yolu belirler: birincisi, federal veya eyalet düzenlemelerine tabi olan mevduat kuruluşları (Insured Depository Institutions), doğrudan ödeme tipi stablecoin ihraç etmek için başvuruda bulunabilir; ikincisi, mevduat dışı kuruluşlar (Nondepository Trust Institutions), sadece ABD Merkez Bankası'nın belirlediği ihtiyatlılık gerekliliklerini karşıladıkları sürece stablecoin ihraççısı olarak kaydolabilir.
Tasarı ayrıca, Fed'in yalnızca kaydı onaylama yetkisine sahip olmadığını, aynı zamanda sistemik bir risk olduğuna inanması durumunda kaydı reddetme veya iptal etme yetkisine de sahip olduğunu vurgulamaktadır. Ayrıca, Fed'in tüm émetecilerin rezerv yapısı, ödeme kabiliyeti, sermaye oranları, risk yönetimi politikaları vb. üzerinde sürekli inceleme yetkisi de bulunmaktadır.
Bu, gelecekteki tüm ABD doları ödemeli stablecoinlerin ihracının federal denetim ağına dahil edilmesi gerektiği, "yalnızca eyalet kaydı" veya "teknoloji tarafsızlığı" gibi yollarla denetimden kaçınmalarına izin verilmeyeceği anlamına geliyor.
Önceki daha esnek çoklu yol tartışma planlarına (örneğin, GENIUS yasası eyalet düzenlemelerine dayanarak başlamaya izin veriyordu) kıyasla, STABLE yasası açıkça daha güçlü bir düzenleyici birliği ve federal liderlik sergiliyor ve "ulusal kayıt düzenleme sistemi" ile dolar stablecoin'inin yasal sınırlarını belirlemeye çalışıyor.
Federal düzeyde bir lisans mekanizması oluşturmak, çeşitli denetim yollarını netleştirmek.
STABLE yasası, federal düzeyde bir stablecoin ihraç lisans sistemi oluşturmuş ve farklı türdeki ihraççılar için çeşitli uyum yolları sunmuştur. Bu sistem düzenlemesi, ABD finansal düzenleme sisteminin "federal-eyalet çift yolu" yapısını devam ettirirken, aynı zamanda piyasanın uyum eşiği esnekliği beklentisine de yanıt vermektedir.
Tasarı, "ödeme tipi stablecoin"lerin çıkarılması için üç seçenek belirliyor:
Birincisi, Amerika Birleşik Devletleri federal bankacılık düzenleyicileri (OCC, FDIC vb.) tarafından denetlenen ve lisanslanan bir Ulusal Ödeme Stabilcoin İhracatçısı olmalıdır;
İkincisi, lisanslı tasarruf bankası veya ticari banka olarak stablecoin çıkarmak, daha yüksek bir güven onayı sağlayabilir, ancak geleneksel bankacılık sermaye ve risk yönetimi gereksinimlerini karşılamalıdır;
Üçüncüsü, eyalet düzeyinde lisans temelinde faaliyet göstermeli, ancak federal düzeyde "kayıt + denetim" şartlarını kabul etmeli ve rezerv, şeffaflık, kara para aklama gibi birleşik standartları karşılamalıdır.
Bu sistem tasarımının arkasındaki niyet şudur: Stabilcoin ihraççılarının yasal olarak "blok zincirine kaydedilmesi" ve finansal düzenleme gözetimine dahil edilmesini teşvik etmek, ancak bankalaşmayı zorunlu kılmamak, böylece yeniliği korurken riskin kontrol edilebilir olmasını sağlamaktır.
Ayrıca, STABLE yasası, Federal Rezerv (FED) ve Hazine'ye, sistemik risk düzeyi veya politika gereksinimlerine göre stablecoin ihraç, saklama ve ticaretine ek gereksinimler getirme konusunda daha geniş bir koordinasyon yetkisi vermektedir.
Kısacası, bu sistem Amerika Birleşik Devletleri'nde çok katmanlı, çok yolları ve katmanlı düzenlemeye sahip bir stablecoin uyum ağı oluşturuyor; bu da sistemin dayanıklılığını artırmakla kalmıyor, aynı zamanda stablecoin'lerin yurtdışına açılması için de ortak bir kurumsal altyapı sağlıyor.
MiCA ile karşılaştırıldığında, Amerika farklı bir yol izledi.
Küresel stablecoin düzenlemesi yarışında, Avrupa Birliği en erken başlayan ve en kapsamlı çerçeveye sahip bölgedir. 2023 yılında resmi olarak yürürlüğe giren "MiCA Yasası", "EMT" (Elektronik Para Tokeni) ve "ART" (Varlık Referans Tokeni) olmak üzere iki tür ile tüm varlık destekli kripto tokenleri düzenleme kapsamına alarak, makro ihtiyati önlemler ve finansal istikrarı vurgulamakta, dijital finansal dönüşümde bir "yangın duvarı" inşa etmeyi amaçlamaktadır.
Ancak ABD'nin "STABLE Act"i açıkça başka bir yol seçti: Tüm stablecoin'leri kapsamlı bir şekilde düzenlemek yerine, finansal risklerden yola çıkarak kapsamlı bir düzenleme sistemi kurmak yerine, "ödeme tipi stablecoin" temel senaryosuna odaklanarak, sistematik bir şekilde dolar ağı üzerindeki bir sonraki nesil ödeme ağını inşa etmeyi hedefliyor.
Bu "seçici mevzuatın" arkasındaki mantık karmaşık değil - ABD dolarının stablecoin dünyasında "dünyayı fethetmesine" gerek yok, sadece en kritik senaryoyu konsolide etmesi gerekiyor: sınır ötesi ödemeler, zincir içi işlemler ve küresel dolar dolaşımı.
Bu da, STABLE yasasının MiCA benzeri bir varlık düzenleme sistemi kurmayı hedeflemediğinin, aksine 1:1 dolar destekli, gerçek ödeme işlevi olan ve kamu tarafından geniş kapsamda sahiplenilip kullanılabilen "on-chain dolar" üzerinde yoğunlaştığının nedenidir.
Kurumsal tasarım perspektifinden bakıldığında, ikisi keskin bir karşıtlık göstermektedir:
Düzenlemenin kapsamı farklıdır: MiCA "her şeyi yakalamaya" çalışır ve son derece yüksek riskli referans varlığa dayalı ürünler de dahil olmak üzere neredeyse tüm stabilcoin modellerini kapsar; Bununla birlikte, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki STABLE Yasası, yalnızca ödeme için gerçekten kullanılan ve "dolar işlevini" temsil edebilen varlıklara odaklanarak uygulama kapsamını aktif olarak daraltmaktadır.
Regülasyon hedefleri farklı: Avrupa Birliği finansal düzen, sistem istikrarı ve tüketici korumasını vurgularken, Amerika Birleşik Devletleri yasal olarak hangi varlıkların "on-chain dolar" olarak kabul edilebileceğini netleştirmeye daha çok odaklanmakta ve böylece kurumsal düzeyde bir dolar ödeme altyapısı inşa etmeyi hedeflemektedir.
Farklı ihraç kuruluşları: MiCA, stablecoinlerin yalnızca düzenlenen elektronik para kuruluşları veya güvenilir şirketler tarafından ihraç edilmesini gerektirir ve neredeyse girişi finansal kurumlar sistemiyle kapatır; oysa STABLE yasası, uyum incelemesinden sonra banka dışı varlıkların yasal olarak stablecoin ihraçına katılmalarına izin veren "yeni lisans mekanizmasını" kurarak Web3 girişimciliği ve yeniliği korur.
Rezerv mekanizmaları farklıdır: ABD, %100 nakit dolar veya kısa vadeli tahvil talep eder ve herhangi bir kaldıraç veya likit olmayan varlıkları kesinlikle hariç tutar; Avrupa Birliği ise banka mevduatları, tahviller gibi çeşitli varlık türlerine izin verir, bu da düzenleyici düşünce tarzındaki farklı titizlik seviyelerini yansıtır.
Web3 girişimlerine uyum dereceleri farklıdır: MiCA, geleneksel finans lisanslarına ve denetim süreçlerine yüksek ölçüde bağımlılığı nedeniyle kripto girişim şirketleri için doğal olarak yüksek bir engel oluşturur; ABD'deki STABLE yasası ise sıkı gereksinimler getirse de, sistemik olarak yenilik için alan bırakmakta ve uyum standartları aracılığıyla "blok zincirindeki dolar" gelişimini teşvik etmeyi amaçlamaktadır.
Kısacası, Amerika Birleşik Devletleri'nin başlattığı şey bir "kapsamlı yönetim" rotası değil, uyum lisansları aracılığıyla "ABD doları cinsinden ödeme için nitelikli varlıkları" taramaya yönelik kurumsal bir yoldur. Bu, yalnızca Amerika Birleşik Devletleri'nde Web3 teknolojisinin kabulündeki değişikliği değil, aynı zamanda küresel para stratejisinin "dijital uzantısını" da yansıtıyor.
Bu nedenle STABLE Yasası'nın sadece finansal bir düzenleme aracı değil, dijital dolar sisteminin kurumsallaşmasının başlangıcı olduğunu söylüyoruz.
Mankiw Avukatı Özeti
"Doları küresel Web3'ün standart birimi haline getirmek", muhtemelen "STABLE Act"'in arkasındaki gerçek stratejik niyet.
ABD hükümeti, Web3 ödemelerinin altında yatan protokolü kapsamlı bir şekilde ortaya koymak için program tarafından stablecoin'ler aracılığıyla tanımlanabilen, denetlenebilen ve entegre edilebilen "yeni nesil bir dijital dolar ağı" oluşturmaya çalışıyor.
Belki mükemmel değil ama şu anda yeterince önemli.
Uluslararası düzeyde, IMF'nin 2024'te yayınlanan Ödemeler Dengesi El Kitabı'nın (BPM7) yedinci baskısının, stablecoin'leri ilk kez uluslararası varlık istatistik sistemine dahil edeceğini ve sınır ötesi ödemeler ve küresel finansal akışlardaki yeni rollerini vurgulayacağını belirtmekte fayda var. Bu, yalnızca stablecoin'lerin egemen uyumluluğu için "küresel kurumsal meşruiyeti" sağlamakla kalmaz, aynı zamanda Amerika Birleşik Devletleri'nin bir stablecoin düzenleyici sistemi kurması ve dolar sabitlemenin önemini güçlendirmesi için kurumsal destek ve dış tanınma sağlar.
Diyebiliriz ki, dünya genelinde stablecoin'in kurumsal olarak benimsenmesi, dijital para çağında egemenlik rekabetinin öncüsü haline geliyor.
Bu, Mankun avukatının gözlemlediği gibi: Web3'ün uyum hikayesi, nihayetinde bir kurumsal inşa yarışıdır ve dolar stablecoin'i, bu yarışın en gerçekçi meydanıdır.
/ SON.
Bu makale Iris ve Mankiw tarafından yazılmıştır
The content is for reference only, not a solicitation or offer. No investment, tax, or legal advice provided. See Disclaimer for more risks disclosure.
Mankiw Araştırmaları | ABD stabilcoin yasası STABLE Act'ı yorumlama, Web3 Doları "hegemonya" mı?
Son on yıllarda, doların küresel egemenliği "Bretton Woods Sistemi - Petrol Doları - ABD Tahvilleri + Swift Sistemi" evrim mekanizmasına dayanıyordu. Ancak, Web3 çağına girerken, Merkeziyetsizlik finans teknolojisi geleneksel temizleme ve ödeme yollarını yavaş yavaş sarsıyor ve dolara bağlı stablecoin'ler de "doların denizaşırı çıkışı" için yeni bir araç haline geliyor. Bu bağlamda, stablecoin'in önemi çoktan tek bir kripto varlığının uyumluluğunun ötesine geçti, belki de Web3 çağında "dolar hegemonyası"nın devam eden dijital taşıyıcısıdır.
26 Mart 2025'te, Amerika Birleşik Devletleri Kongresi resmi olarak "STABLE Yasası"nı (Stablecoin Transparency and Accountability for a Better Ledger Economy Act) önerdi. Bu, ilk kez ABD Doları stablecoin'lerinin ihraç eşiğini, düzenleyici yapısını ve dolaşım sınırlarını sistematik olarak belirledi. Şu ana kadar, yasa tasarısı 2 Nisan'da Temsilciler Meclisi Finansal Hizmetler Komitesi tarafından incelendi ve Temsilciler Meclisi ve Senato oylaması sonucunda yasalaşması bekleniyor. Bu, yalnızca stablecoin piyasasındaki uzun vadeli düzenleme boşluğuna bir yanıt değil, aynı zamanda bir sonraki nesil Dolar ödeme ağı "kurumsal altyapı" oluşturma çabalarının da kilit bir adımı olabilir. Peki, bu yeni yasa tasarısı tam olarak ne sorunları çözmeyi amaçlıyor? MiCA ile olan farklılıkları, ABD'nin "kurumsal stratejisini" mi yansıtıyor? Yoksa Web3 doları egemenliği için bir yol mu açıyor? Bu sorunları, Mankun avukatı bu yazıda sırayla paylaşacaktır. STABLE Act, ne tür bir dolar stabilcoin'i belirlemelidir? Belgede gösterildiği gibi, bu sefer piyasaya sürülen stablecoin yasası, "Ödeme Stabilcoinleri (Payment Stablecoins)" için özel bir uyum çerçevesi oluşturmayı hedefliyor. Bunun 5 anahtar noktasını çıkarıyoruz:
Kurumsal tasarım perspektifinden bakıldığında, ikisi keskin bir karşıtlık göstermektedir: Düzenlemenin kapsamı farklıdır: MiCA "her şeyi yakalamaya" çalışır ve son derece yüksek riskli referans varlığa dayalı ürünler de dahil olmak üzere neredeyse tüm stabilcoin modellerini kapsar; Bununla birlikte, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki STABLE Yasası, yalnızca ödeme için gerçekten kullanılan ve "dolar işlevini" temsil edebilen varlıklara odaklanarak uygulama kapsamını aktif olarak daraltmaktadır. Regülasyon hedefleri farklı: Avrupa Birliği finansal düzen, sistem istikrarı ve tüketici korumasını vurgularken, Amerika Birleşik Devletleri yasal olarak hangi varlıkların "on-chain dolar" olarak kabul edilebileceğini netleştirmeye daha çok odaklanmakta ve böylece kurumsal düzeyde bir dolar ödeme altyapısı inşa etmeyi hedeflemektedir. Farklı ihraç kuruluşları: MiCA, stablecoinlerin yalnızca düzenlenen elektronik para kuruluşları veya güvenilir şirketler tarafından ihraç edilmesini gerektirir ve neredeyse girişi finansal kurumlar sistemiyle kapatır; oysa STABLE yasası, uyum incelemesinden sonra banka dışı varlıkların yasal olarak stablecoin ihraçına katılmalarına izin veren "yeni lisans mekanizmasını" kurarak Web3 girişimciliği ve yeniliği korur. Rezerv mekanizmaları farklıdır: ABD, %100 nakit dolar veya kısa vadeli tahvil talep eder ve herhangi bir kaldıraç veya likit olmayan varlıkları kesinlikle hariç tutar; Avrupa Birliği ise banka mevduatları, tahviller gibi çeşitli varlık türlerine izin verir, bu da düzenleyici düşünce tarzındaki farklı titizlik seviyelerini yansıtır. Web3 girişimlerine uyum dereceleri farklıdır: MiCA, geleneksel finans lisanslarına ve denetim süreçlerine yüksek ölçüde bağımlılığı nedeniyle kripto girişim şirketleri için doğal olarak yüksek bir engel oluşturur; ABD'deki STABLE yasası ise sıkı gereksinimler getirse de, sistemik olarak yenilik için alan bırakmakta ve uyum standartları aracılığıyla "blok zincirindeki dolar" gelişimini teşvik etmeyi amaçlamaktadır. Kısacası, Amerika Birleşik Devletleri'nin başlattığı şey bir "kapsamlı yönetim" rotası değil, uyum lisansları aracılığıyla "ABD doları cinsinden ödeme için nitelikli varlıkları" taramaya yönelik kurumsal bir yoldur. Bu, yalnızca Amerika Birleşik Devletleri'nde Web3 teknolojisinin kabulündeki değişikliği değil, aynı zamanda küresel para stratejisinin "dijital uzantısını" da yansıtıyor. Bu nedenle STABLE Yasası'nın sadece finansal bir düzenleme aracı değil, dijital dolar sisteminin kurumsallaşmasının başlangıcı olduğunu söylüyoruz. Mankiw Avukatı Özeti "Doları küresel Web3'ün standart birimi haline getirmek", muhtemelen "STABLE Act"'in arkasındaki gerçek stratejik niyet. ABD hükümeti, Web3 ödemelerinin altında yatan protokolü kapsamlı bir şekilde ortaya koymak için program tarafından stablecoin'ler aracılığıyla tanımlanabilen, denetlenebilen ve entegre edilebilen "yeni nesil bir dijital dolar ağı" oluşturmaya çalışıyor. Belki mükemmel değil ama şu anda yeterince önemli. Uluslararası düzeyde, IMF'nin 2024'te yayınlanan Ödemeler Dengesi El Kitabı'nın (BPM7) yedinci baskısının, stablecoin'leri ilk kez uluslararası varlık istatistik sistemine dahil edeceğini ve sınır ötesi ödemeler ve küresel finansal akışlardaki yeni rollerini vurgulayacağını belirtmekte fayda var. Bu, yalnızca stablecoin'lerin egemen uyumluluğu için "küresel kurumsal meşruiyeti" sağlamakla kalmaz, aynı zamanda Amerika Birleşik Devletleri'nin bir stablecoin düzenleyici sistemi kurması ve dolar sabitlemenin önemini güçlendirmesi için kurumsal destek ve dış tanınma sağlar. Diyebiliriz ki, dünya genelinde stablecoin'in kurumsal olarak benimsenmesi, dijital para çağında egemenlik rekabetinin öncüsü haline geliyor. Bu, Mankun avukatının gözlemlediği gibi: Web3'ün uyum hikayesi, nihayetinde bir kurumsal inşa yarışıdır ve dolar stablecoin'i, bu yarışın en gerçekçi meydanıdır.
/ SON. Bu makale Iris ve Mankiw tarafından yazılmıştır